Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

далічы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. далічу́ся далі́чымся
2-я ас. далі́чышся далі́чыцеся
3-я ас. далі́чыцца далі́чацца
Прошлы час
м. далічы́ўся далічы́ліся
ж. далічы́лася
н. далічы́лася
Загадны лад
2-я ас. далічы́ся далічы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час далічы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

далічы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. далічу́ далі́чым
2-я ас. далі́чыш далі́чыце
3-я ас. далі́чыць далі́чаць
Прошлы час
м. далічы́ў далічы́лі
ж. далічы́ла
н. далічы́ла
Загадны лад
2-я ас. далічы́ далічы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час далічы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

далічэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. далічэ́нне
Р. далічэ́ння
Д. далічэ́нню
В. далічэ́нне
Т. далічэ́ннем
М. далічэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

даліяля́рыя

‘лічынка ў пэўнай фазе свайго развіцця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даліяля́рыя даліяля́рыі
Р. даліяля́рыі даліяля́рый
Д. даліяля́рыі даліяля́рыям
В. даліяля́рыю даліяля́рый
Т. даліяля́рыяй
даліяля́рыяю		 даліяля́рыямі
М. даліяля́рыі даліяля́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

даліяля́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даліяля́рыя даліяля́рыі
Р. даліяля́рыі даліяля́рый
Д. даліяля́рыі даліяля́рыям
В. даліяля́рыю даліяля́рыі
Т. даліяля́рыяй
даліяля́рыяю		 даліяля́рыямі
М. даліяля́рыі даліяля́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

Далкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Далкі́
Р. Далко́ў
Д. Далка́м
В. Далкі́
Т. Далка́мі
М. Далка́х

Далма́таўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Далма́таўшчына
Р. Далма́таўшчыны
Д. Далма́таўшчыне
В. Далма́таўшчыну
Т. Далма́таўшчынай
Далма́таўшчынаю
М. Далма́таўшчыне

далмаці́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. далмаці́н далмаці́ны
Р. далмаці́на далмаці́наў
Д. далмаці́ну далмаці́нам
В. далмаці́на далмаці́наў
Т. далмаці́нам далмаці́намі
М. далмаці́не далмаці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

далмаці́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. далмаці́нец далмаці́нцы
Р. далмаці́нца далмаці́нцаў
Д. далмаці́нцу далмаці́нцам
В. далмаці́нца далмаці́нцаў
Т. далмаці́нцам далмаці́нцамі
М. далмаці́нцу далмаці́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

далмаці́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. далмаці́нка далмаці́нкі
Р. далмаці́нкі далмаці́нак
Д. далмаці́нцы далмаці́нкам
В. далмаці́нку далмаці́нак
Т. далмаці́нкай
далмаці́нкаю		 далмаці́нкамі
М. далмаці́нцы далмаці́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.