далмаці́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. далмаці́н далмаці́ны
Р. далмаці́на далмаці́наў
Д. далмаці́ну далмаці́нам
В. далмаці́на далмаці́наў
Т. далмаці́нам далмаці́намі
М. далмаці́не далмаці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)