даліяля́рыя
‘лічынка ў пэўнай фазе свайго развіцця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даліяля́рыя | даліяля́рыі | |
| даліяля́рыі | даліяля́рый | |
| даліяля́рыі | даліяля́рыям | |
| даліяля́рыю | даліяля́рый | |
| даліяля́рыяй даліяля́рыяю |
даліяля́рыямі | |
| даліяля́рыі | даліяля́рыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)