зану́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зану́длівы |
зану́длівая |
зану́длівае |
зану́длівыя |
Р. |
зану́длівага |
зану́длівай зану́длівае |
зану́длівага |
зану́длівых |
Д. |
зану́дліваму |
зану́длівай |
зану́дліваму |
зану́длівым |
В. |
зану́длівы (неадуш.) зану́длівага (адуш.) |
зану́длівую |
зану́длівае |
зану́длівыя (неадуш.) зану́длівых (адуш.) |
Т. |
зану́длівым |
зану́длівай зану́дліваю |
зану́длівым |
зану́длівымі |
М. |
зану́длівым |
зану́длівай |
зану́длівым |
зану́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зану́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зану́дна |
зану́дней |
- |
зану́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зану́каю |
зану́каем |
2-я ас. |
зану́каеш |
зану́каеце |
3-я ас. |
зану́кае |
зану́каюць |
Прошлы час |
м. |
зану́каў |
зану́калі |
ж. |
зану́кала |
н. |
зану́кала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зану́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зануле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зануле́нне |
Р. |
зануле́ння |
Д. |
зануле́нню |
В. |
зануле́нне |
Т. |
зануле́ннем |
М. |
зануле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
занумарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
занумарава́ны |
занумарава́ная |
занумарава́нае |
занумарава́ныя |
Р. |
занумарава́нага |
занумарава́най занумарава́нае |
занумарава́нага |
занумарава́ных |
Д. |
занумарава́наму |
занумарава́най |
занумарава́наму |
занумарава́ным |
В. |
занумарава́ны (неадуш.) занумарава́нага (адуш.) |
занумарава́ную |
занумарава́нае |
занумарава́ныя (неадуш.) занумарава́ных (адуш.) |
Т. |
занумарава́ным |
занумарава́най занумарава́наю |
занумарава́ным |
занумарава́нымі |
М. |
занумарава́ным |
занумарава́най |
занумарава́ным |
занумарава́ных |
Кароткая форма: занумарава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
занумарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занумару́ю |
занумару́ем |
2-я ас. |
занумару́еш |
занумару́еце |
3-я ас. |
занумару́е |
занумару́юць |
Прошлы час |
м. |
занумарава́ў |
занумарава́лі |
ж. |
занумарава́ла |
н. |
занумарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занумару́й |
занумару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занумарава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
занумаро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
занумаро́ўваецца |
занумаро́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
занумаро́ўваўся |
занумаро́ўваліся |
ж. |
занумаро́ўвалася |
н. |
занумаро́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
занумаро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занумаро́ўваю |
занумаро́ўваем |
2-я ас. |
занумаро́ўваеш |
занумаро́ўваеце |
3-я ас. |
занумаро́ўвае |
занумаро́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
занумаро́ўваў |
занумаро́ўвалі |
ж. |
занумаро́ўвала |
н. |
занумаро́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
занумаро́ўвай |
занумаро́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
занумаро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.