зану́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зану́каю зану́каем
2-я ас. зану́каеш зану́каеце
3-я ас. зану́кае зану́каюць
Прошлы час
м. зану́каў зану́калі
ж. зану́кала
н. зану́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час зану́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)