занумарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. занумару́ю занумару́ем
2-я ас. занумару́еш занумару́еце
3-я ас. занумару́е занумару́юць
Прошлы час
м. занумарава́ў занумарава́лі
ж. занумарава́ла
н. занумарава́ла
Загадны лад
2-я ас. занумару́й занумару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час занумарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)