Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абязма́тчыць

‘пазбавіць маці каго-небудзь; пазбавіцца маці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязма́тчу абязма́тчым
2-я ас. абязма́тчыш абязма́тчыце
3-я ас. абязма́тчыць абязма́тчаць
Прошлы час
м. абязма́тчыў абязма́тчылі
ж. абязма́тчыла
н. абязма́тчыла
Загадны лад
2-я ас. абязма́тчы абязма́тчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязма́тчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абязмо́ўліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абязмо́ўліванне
Р. абязмо́ўлівання
Д. абязмо́ўліванню
В. абязмо́ўліванне
Т. абязмо́ўліваннем
М. абязмо́ўліванні

Крыніцы: piskunou2012.

абязмо́цваць

‘пазбаўляць моцы каго-небудзь; пазбаўляцца моцы’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абязмо́цваю абязмо́цваем
2-я ас. абязмо́цваеш абязмо́цваеце
3-я ас. абязмо́цвае абязмо́цваюць
Прошлы час
м. абязмо́цваў абязмо́цвалі
ж. абязмо́цвала
н. абязмо́цвала
Загадны лад
2-я ас. абязмо́цвай абязмо́цвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абязмо́цваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абязмо́цнець

‘пазбавіцца моцы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязмо́цнею абязмо́цнеем
2-я ас. абязмо́цнееш абязмо́цнееце
3-я ас. абязмо́цнее абязмо́цнеюць
Прошлы час
м. абязмо́цнеў абязмо́цнелі
ж. абязмо́цнела
н. абязмо́цнела
Загадны лад
2-я ас. абязмо́цней абязмо́цнейце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязмо́цнеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абязмо́цніць

‘пазбавіць моцы каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязмо́цню абязмо́цнім
2-я ас. абязмо́цніш абязмо́цніце
3-я ас. абязмо́цніць абязмо́цняць
Прошлы час
м. абязмо́цніў абязмо́цнілі
ж. абязмо́цніла
н. абязмо́цніла
Загадны лад
2-я ас. абязмо́цні абязмо́цніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязмо́цніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абязно́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абязно́жаны абязно́жаная абязно́жанае абязно́жаныя
Р. абязно́жанага абязно́жанай
абязно́жанае
абязно́жанага абязно́жаных
Д. абязно́жанаму абязно́жанай абязно́жанаму абязно́жаным
В. абязно́жаны (неадуш.)
абязно́жанага (адуш.)
абязно́жаную абязно́жанае абязно́жаныя (неадуш.)
абязно́жаных (адуш.)
Т. абязно́жаным абязно́жанай
абязно́жанаю
абязно́жаным абязно́жанымі
М. абязно́жаным абязно́жанай абязно́жаным абязно́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

абязно́жаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязно́жаю абязно́жаем
2-я ас. абязно́жаеш абязно́жаеце
3-я ас. абязно́жае абязно́жаюць
Прошлы час
м. абязно́жаў абязно́жалі
ж. абязно́жала
н. абязно́жала
Дзеепрыслоўе
прош. час абязно́жаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абязно́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязно́жу абязно́жым
2-я ас. абязно́жыш абязно́жыце
3-я ас. абязно́жыць абязно́жаць
Прошлы час
м. абязно́жыў абязно́жылі
ж. абязно́жыла
н. абязно́жыла
Загадны лад
2-я ас. абязно́ж абязно́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязно́жыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абязро́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абязро́жаны абязро́жаная абязро́жанае абязро́жаныя
Р. абязро́жанага абязро́жанай
абязро́жанае
абязро́жанага абязро́жаных
Д. абязро́жанаму абязро́жанай абязро́жанаму абязро́жаным
В. абязро́жаны (неадуш.)
абязро́жанага (адуш.)
абязро́жаную абязро́жанае абязро́жаныя (неадуш.)
абязро́жаных (адуш.)
Т. абязро́жаным абязро́жанай
абязро́жанаю
абязро́жаным абязро́жанымі
М. абязро́жаным абязро́жанай абязро́жаным абязро́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

абязро́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абязро́жванне
Р. абязро́жвання
Д. абязро́жванню
В. абязро́жванне
Т. абязро́жваннем
М. абязро́жванні

Крыніцы: piskunou2012.