абязма́тчыць
‘пазбавіць маці каго-небудзь; пазбавіцца маці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязма́тчу |
абязма́тчым |
2-я ас. |
абязма́тчыш |
абязма́тчыце |
3-я ас. |
абязма́тчыць |
абязма́тчаць |
Прошлы час |
м. |
абязма́тчыў |
абязма́тчылі |
ж. |
абязма́тчыла |
н. |
абязма́тчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязма́тчы |
абязма́тчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязма́тчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязмо́ўліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абязмо́ўліванне |
Р. |
абязмо́ўлівання |
Д. |
абязмо́ўліванню |
В. |
абязмо́ўліванне |
Т. |
абязмо́ўліваннем |
М. |
абязмо́ўліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязмо́цваць
‘пазбаўляць моцы каго-небудзь; пазбаўляцца моцы’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязмо́цваю |
абязмо́цваем |
2-я ас. |
абязмо́цваеш |
абязмо́цваеце |
3-я ас. |
абязмо́цвае |
абязмо́цваюць |
Прошлы час |
м. |
абязмо́цваў |
абязмо́цвалі |
ж. |
абязмо́цвала |
н. |
абязмо́цвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязмо́цвай |
абязмо́цвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абязмо́цваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязмо́цнець
‘пазбавіцца моцы’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязмо́цнею |
абязмо́цнеем |
2-я ас. |
абязмо́цнееш |
абязмо́цнееце |
3-я ас. |
абязмо́цнее |
абязмо́цнеюць |
Прошлы час |
м. |
абязмо́цнеў |
абязмо́цнелі |
ж. |
абязмо́цнела |
н. |
абязмо́цнела |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязмо́цней |
абязмо́цнейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязмо́цнеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязмо́цніць
‘пазбавіць моцы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязмо́цню |
абязмо́цнім |
2-я ас. |
абязмо́цніш |
абязмо́цніце |
3-я ас. |
абязмо́цніць |
абязмо́цняць |
Прошлы час |
м. |
абязмо́цніў |
абязмо́цнілі |
ж. |
абязмо́цніла |
н. |
абязмо́цніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязмо́цні |
абязмо́цніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязмо́цніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязно́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязно́жаны |
абязно́жаная |
абязно́жанае |
абязно́жаныя |
Р. |
абязно́жанага |
абязно́жанай абязно́жанае |
абязно́жанага |
абязно́жаных |
Д. |
абязно́жанаму |
абязно́жанай |
абязно́жанаму |
абязно́жаным |
В. |
абязно́жаны (неадуш.) абязно́жанага (адуш.) |
абязно́жаную |
абязно́жанае |
абязно́жаныя (неадуш.) абязно́жаных (адуш.) |
Т. |
абязно́жаным |
абязно́жанай абязно́жанаю |
абязно́жаным |
абязно́жанымі |
М. |
абязно́жаным |
абязно́жанай |
абязно́жаным |
абязно́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязно́жаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязно́жаю |
абязно́жаем |
2-я ас. |
абязно́жаеш |
абязно́жаеце |
3-я ас. |
абязно́жае |
абязно́жаюць |
Прошлы час |
м. |
абязно́жаў |
абязно́жалі |
ж. |
абязно́жала |
н. |
абязно́жала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязно́жаўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абязно́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязно́жу |
абязно́жым |
2-я ас. |
абязно́жыш |
абязно́жыце |
3-я ас. |
абязно́жыць |
абязно́жаць |
Прошлы час |
м. |
абязно́жыў |
абязно́жылі |
ж. |
абязно́жыла |
н. |
абязно́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абязно́ж |
абязно́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязно́жыўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абязро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязро́жаны |
абязро́жаная |
абязро́жанае |
абязро́жаныя |
Р. |
абязро́жанага |
абязро́жанай абязро́жанае |
абязро́жанага |
абязро́жаных |
Д. |
абязро́жанаму |
абязро́жанай |
абязро́жанаму |
абязро́жаным |
В. |
абязро́жаны (неадуш.) абязро́жанага (адуш.) |
абязро́жаную |
абязро́жанае |
абязро́жаныя (неадуш.) абязро́жаных (адуш.) |
Т. |
абязро́жаным |
абязро́жанай абязро́жанаю |
абязро́жаным |
абязро́жанымі |
М. |
абязро́жаным |
абязро́жанай |
абязро́жаным |
абязро́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязро́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абязро́жванне |
Р. |
абязро́жвання |
Д. |
абязро́жванню |
В. |
абязро́жванне |
Т. |
абязро́жваннем |
М. |
абязро́жванні |
Крыніцы:
piskunou2012.