абязмо́цніць
‘пазбавіць моцы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абязмо́цню | абязмо́цнім | |
| абязмо́цніш | абязмо́цніце | |
| абязмо́цніць | абязмо́цняць | |
| Прошлы час | ||
| абязмо́цніў | абязмо́цнілі | |
| абязмо́цніла | ||
| абязмо́цніла | ||
| Загадны лад | ||
| абязмо́цні | абязмо́цніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абязмо́цніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)