абязма́тчыць

‘пазбавіць маці каго-небудзь; пазбавіцца маці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязма́тчу абязма́тчым
2-я ас. абязма́тчыш абязма́тчыце
3-я ас. абязма́тчыць абязма́тчаць
Прошлы час
м. абязма́тчыў абязма́тчылі
ж. абязма́тчыла
н. абязма́тчыла
Загадны лад
2-я ас. абязма́тчы абязма́тчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязма́тчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)