абязно́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абязно́жаны | абязно́жаная | абязно́жанае | абязно́жаныя | |
абязно́жанага | абязно́жанай абязно́жанае |
абязно́жанага | абязно́жаных | |
абязно́жанаму | абязно́жанай | абязно́жанаму | абязно́жаным | |
абязно́жаны ( абязно́жанага ( |
абязно́жаную | абязно́жанае | абязно́жаныя ( абязно́жаных ( |
|
абязно́жаным | абязно́жанай абязно́жанаю |
абязно́жаным | абязно́жанымі | |
абязно́жаным | абязно́жанай | абязно́жаным | абязно́жаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)