абязмо́цнець
‘пазбавіцца моцы’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абязмо́цнею | абязмо́цнеем | |
| абязмо́цнееш | абязмо́цнееце | |
| абязмо́цнее | абязмо́цнеюць | |
| Прошлы час | ||
| абязмо́цнеў | абязмо́цнелі | |
| абязмо́цнела | ||
| абязмо́цнела | ||
| Загадны лад | ||
| абязмо́цней | абязмо́цнейце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абязмо́цнеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)