Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

супраці́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супраці́ўніцтва
Р. супраці́ўніцтва
Д. супраці́ўніцтву
В. супраці́ўніцтва
Т. супраці́ўніцтвам
М. супраці́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

супраці́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супраці́ўны супраці́ўная супраці́ўнае супраці́ўныя
Р. супраці́ўнага супраці́ўнай
супраці́ўнае		 супраці́ўнага супраці́ўных
Д. супраці́ўнаму супраці́ўнай супраці́ўнаму супраці́ўным
В. супраці́ўны (неадуш.)
супраці́ўнага (адуш.)		 супраці́ўную супраці́ўнае супраці́ўныя (неадуш.)
супраці́ўных (адуш.)
Т. супраці́ўным супраці́ўнай
супраці́ўнаю		 супраці́ўным супраці́ўнымі
М. супраці́ўным супраці́ўнай супраці́ўным супраці́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

супрацо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрацо́ўнік супрацо́ўнікі
Р. супрацо́ўніка супрацо́ўнікаў
Д. супрацо́ўніку супрацо́ўнікам
В. супрацо́ўніка супрацо́ўнікаў
Т. супрацо́ўнікам супрацо́ўнікамі
М. супрацо́ўніку супрацо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супрацо́ўніца супрацо́ўніцы
Р. супрацо́ўніцы супрацо́ўніц
Д. супрацо́ўніцы супрацо́ўніцам
В. супрацо́ўніцу супрацо́ўніц
Т. супрацо́ўніцай
супрацо́ўніцаю		 супрацо́ўніцамі
М. супрацо́ўніцы супрацо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супрацо́ўніцкі супрацо́ўніцкая супрацо́ўніцкае супрацо́ўніцкія
Р. супрацо́ўніцкага супрацо́ўніцкай
супрацо́ўніцкае		 супрацо́ўніцкага супрацо́ўніцкіх
Д. супрацо́ўніцкаму супрацо́ўніцкай супрацо́ўніцкаму супрацо́ўніцкім
В. супрацо́ўніцкі (неадуш.)
супрацо́ўніцкага (адуш.)		 супрацо́ўніцкую супрацо́ўніцкае супрацо́ўніцкія (неадуш.)
супрацо́ўніцкіх (адуш.)
Т. супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкай
супрацо́ўніцкаю		 супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкімі
М. супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкай супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

супрацо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супрацо́ўніцтва
Р. супрацо́ўніцтва
Д. супрацо́ўніцтву
В. супрацо́ўніцтва
Т. супрацо́ўніцтвам
М. супрацо́ўніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацо́ўнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супрацо́ўнічаю супрацо́ўнічаем
2-я ас. супрацо́ўнічаеш супрацо́ўнічаеце
3-я ас. супрацо́ўнічае супрацо́ўнічаюць
Прошлы час
м. супрацо́ўнічаў супрацо́ўнічалі
ж. супрацо́ўнічала
н. супрацо́ўнічала
Загадны лад
2-я ас. супрацо́ўнічай супрацо́ўнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супрацо́ўнічаючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́праць

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́праць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
су́праць - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацьабва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супрацьабва́льны супрацьабва́льная супрацьабва́льнае супрацьабва́льныя
Р. супрацьабва́льнага супрацьабва́льнай
супрацьабва́льнае		 супрацьабва́льнага супрацьабва́льных
Д. супрацьабва́льнаму супрацьабва́льнай супрацьабва́льнаму супрацьабва́льным
В. супрацьабва́льны (неадуш.)
супрацьабва́льнага (адуш.)		 супрацьабва́льную супрацьабва́льнае супрацьабва́льныя (неадуш.)
супрацьабва́льных (адуш.)
Т. супрацьабва́льным супрацьабва́льнай
супрацьабва́льнаю		 супрацьабва́льным супрацьабва́льнымі
М. супрацьабва́льным супрацьабва́льнай супрацьабва́льным супрацьабва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.