супрацо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супрацо́ўніцкі супрацо́ўніцкая супрацо́ўніцкае супрацо́ўніцкія
Р. супрацо́ўніцкага супрацо́ўніцкай
супрацо́ўніцкае		 супрацо́ўніцкага супрацо́ўніцкіх
Д. супрацо́ўніцкаму супрацо́ўніцкай супрацо́ўніцкаму супрацо́ўніцкім
В. супрацо́ўніцкі (неадуш.)
супрацо́ўніцкага (адуш.)		 супрацо́ўніцкую супрацо́ўніцкае супрацо́ўніцкія (неадуш.)
супрацо́ўніцкіх (адуш.)
Т. супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкай
супрацо́ўніцкаю		 супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкімі
М. супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкай супрацо́ўніцкім супрацо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)