супрацо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супрацо́ўніца супрацо́ўніцы
Р. супрацо́ўніцы супрацо́ўніц
Д. супрацо́ўніцы супрацо́ўніцам
В. супрацо́ўніцу супрацо́ўніц
Т. супрацо́ўніцай
супрацо́ўніцаю		 супрацо́ўніцамі
М. супрацо́ўніцы супрацо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)