супраці́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супраці́ўны супраці́ўная супраці́ўнае супраці́ўныя
Р. супраці́ўнага супраці́ўнай
супраці́ўнае		 супраці́ўнага супраці́ўных
Д. супраці́ўнаму супраці́ўнай супраці́ўнаму супраці́ўным
В. супраці́ўны (неадуш.)
супраці́ўнага (адуш.)		 супраці́ўную супраці́ўнае супраці́ўныя (неадуш.)
супраці́ўных (адуш.)
Т. супраці́ўным супраці́ўнай
супраці́ўнаю		 супраці́ўным супраці́ўнымі
М. супраці́ўным супраці́ўнай супраці́ўным супраці́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)