супраці́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супраці́ўніца супраці́ўніцы
Р. супраці́ўніцы супраці́ўніц
Д. супраці́ўніцы супраці́ўніцам
В. супраці́ўніцу супраці́ўніц
Т. супраці́ўніцай
супраці́ўніцаю		 супраці́ўніцамі
М. супраці́ўніцы супраці́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)