супрацо́ўнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супрацо́ўнічаю супрацо́ўнічаем
2-я ас. супрацо́ўнічаеш супрацо́ўнічаеце
3-я ас. супрацо́ўнічае супрацо́ўнічаюць
Прошлы час
м. супрацо́ўнічаў супрацо́ўнічалі
ж. супрацо́ўнічала
н. супрацо́ўнічала
Загадны лад
2-я ас. супрацо́ўнічай супрацо́ўнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супрацо́ўнічаючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)