супрацо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрацо́ўнік супрацо́ўнікі
Р. супрацо́ўніка супрацо́ўнікаў
Д. супрацо́ўніку супрацо́ўнікам
В. супрацо́ўніка супрацо́ўнікаў
Т. супрацо́ўнікам супрацо́ўнікамі
М. супрацо́ўніку супрацо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)