Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
абгеікоптуф

эмпіры́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эмпіры́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эмпіры́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эмпіры́чнасць
Р. эмпіры́чнасці
Д. эмпіры́чнасці
В. эмпіры́чнасць
Т. эмпіры́чнасцю
М. эмпіры́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпіры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмпіры́чны эмпіры́чная эмпіры́чнае эмпіры́чныя
Р. эмпіры́чнага эмпіры́чнай
эмпіры́чнае		 эмпіры́чнага эмпіры́чных
Д. эмпіры́чнаму эмпіры́чнай эмпіры́чнаму эмпіры́чным
В. эмпіры́чны (неадуш.)
эмпіры́чнага (адуш.)		 эмпіры́чную эмпіры́чнае эмпіры́чныя (неадуш.)
эмпіры́чных (адуш.)
Т. эмпіры́чным эмпіры́чнай
эмпіры́чнаю		 эмпіры́чным эмпіры́чнымі
М. эмпіры́чным эмпіры́чнай эмпіры́чным эмпіры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпіры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эмпіры́я
Р. эмпіры́і
Д. эмпіры́і
В. эмпіры́ю
Т. эмпіры́яй
эмпіры́яю
М. эмпіры́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпірыякры́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпірыякры́тык эмпірыякры́тыкі
Р. эмпірыякры́тыка эмпірыякры́тыкаў
Д. эмпірыякры́тыку эмпірыякры́тыкам
В. эмпірыякры́тыка эмпірыякры́тыкаў
Т. эмпірыякры́тыкам эмпірыякры́тыкамі
М. эмпірыякры́тыку эмпірыякры́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эмпірыякрытыцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпірыякрытыцы́зм
Р. эмпірыякрытыцы́зму
Д. эмпірыякрытыцы́зму
В. эмпірыякрытыцы́зм
Т. эмпірыякрытыцы́змам
М. эмпірыякрытыцы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эмпірыякрыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмпірыякрыты́чны эмпірыякрыты́чная эмпірыякрыты́чнае эмпірыякрыты́чныя
Р. эмпірыякрыты́чнага эмпірыякрыты́чнай
эмпірыякрыты́чнае		 эмпірыякрыты́чнага эмпірыякрыты́чных
Д. эмпірыякрыты́чнаму эмпірыякрыты́чнай эмпірыякрыты́чнаму эмпірыякрыты́чным
В. эмпірыякрыты́чны (неадуш.)
эмпірыякрыты́чнага (адуш.)		 эмпірыякрыты́чную эмпірыякрыты́чнае эмпірыякрыты́чныя (неадуш.)
эмпірыякрыты́чных (адуш.)
Т. эмпірыякрыты́чным эмпірыякрыты́чнай
эмпірыякрыты́чнаю		 эмпірыякрыты́чным эмпірыякрыты́чнымі
М. эмпірыякрыты́чным эмпірыякрыты́чнай эмпірыякрыты́чным эмпірыякрыты́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эмпірыямані́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эмпірыямані́зм
Р. эмпірыямані́зму
Д. эмпірыямані́зму
В. эмпірыямані́зм
Т. эмпірыямані́змам
М. эмпірыямані́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эмпірыямані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпірыямані́ст эмпірыямані́сты
Р. эмпірыямані́ста эмпірыямані́стаў
Д. эмпірыямані́сту эмпірыямані́стам
В. эмпірыямані́ста эмпірыямані́стаў
Т. эмпірыямані́стам эмпірыямані́стамі
М. эмпірыямані́сце эмпірыямані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эмпірыяманісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмпірыяманісты́чны эмпірыяманісты́чная эмпірыяманісты́чнае эмпірыяманісты́чныя
Р. эмпірыяманісты́чнага эмпірыяманісты́чнай
эмпірыяманісты́чнае		 эмпірыяманісты́чнага эмпірыяманісты́чных
Д. эмпірыяманісты́чнаму эмпірыяманісты́чнай эмпірыяманісты́чнаму эмпірыяманісты́чным
В. эмпірыяманісты́чны (неадуш.)
эмпірыяманісты́чнага (адуш.)		 эмпірыяманісты́чную эмпірыяманісты́чнае эмпірыяманісты́чныя (неадуш.)
эмпірыяманісты́чных (адуш.)
Т. эмпірыяманісты́чным эмпірыяманісты́чнай
эмпірыяманісты́чнаю		 эмпірыяманісты́чным эмпірыяманісты́чнымі
М. эмпірыяманісты́чным эмпірыяманісты́чнай эмпірыяманісты́чным эмпірыяманісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.