эмпірыямані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эмпірыямані́ст | эмпірыямані́сты | |
эмпірыямані́ста | эмпірыямані́стаў | |
эмпірыямані́сту | эмпірыямані́стам | |
эмпірыямані́ста | эмпірыямані́стаў | |
эмпірыямані́стам | эмпірыямані́стамі | |
эмпірыямані́сце | эмпірыямані́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)