эмпірыямані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эмпірыямані́ст | эмпірыямані́сты | |
| эмпірыямані́ста | эмпірыямані́стаў | |
| эмпірыямані́сту | эмпірыямані́стам | |
| эмпірыямані́ста | эмпірыямані́стаў | |
| эмпірыямані́стам | эмпірыямані́стамі | |
| эмпірыямані́сце | эмпірыямані́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)