эмпірыямані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпірыямані́ст эмпірыямані́сты
Р. эмпірыямані́ста эмпірыямані́стаў
Д. эмпірыямані́сту эмпірыямані́стам
В. эмпірыямані́ста эмпірыямані́стаў
Т. эмпірыямані́стам эмпірыямані́стамі
М. эмпірыямані́сце эмпірыямані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)