эмпа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпа́тыя |
Р. |
эмпа́тыі |
Д. |
эмпа́тыі |
В. |
эмпа́тыю |
Т. |
эмпа́тыяй эмпа́тыяю |
М. |
эмпа́тыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
эмпіе́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпіе́ма |
Р. |
эмпіе́мы |
Д. |
эмпіе́ме |
В. |
эмпіе́му |
Т. |
эмпіе́май эмпіе́маю |
М. |
эмпіе́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
эмпіры́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпіры́зм |
Р. |
эмпіры́зму |
Д. |
эмпіры́зму |
В. |
эмпіры́зм |
Т. |
эмпіры́змам |
М. |
эмпіры́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмпі́рык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эмпі́рык |
эмпі́рыкі |
Р. |
эмпі́рыка |
эмпі́рыкаў |
Д. |
эмпі́рыку |
эмпі́рыкам |
В. |
эмпі́рыка |
эмпі́рыкаў |
Т. |
эмпі́рыкам |
эмпі́рыкамі |
М. |
эмпі́рыку |
эмпі́рыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмпі́рыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпі́рыка |
Р. |
эмпірыкі |
Д. |
эмпірыцы |
В. |
эмпірыку |
Т. |
эмпірыкай эмпірыкаю |
М. |
эмпірыцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
эмпіры́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
эмпіры́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
эмпіры́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпіры́чнасць |
Р. |
эмпіры́чнасці |
Д. |
эмпіры́чнасці |
В. |
эмпіры́чнасць |
Т. |
эмпіры́чнасцю |
М. |
эмпіры́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмпіры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эмпіры́чны |
эмпіры́чная |
эмпіры́чнае |
эмпіры́чныя |
Р. |
эмпіры́чнага |
эмпіры́чнай эмпіры́чнае |
эмпіры́чнага |
эмпіры́чных |
Д. |
эмпіры́чнаму |
эмпіры́чнай |
эмпіры́чнаму |
эмпіры́чным |
В. |
эмпіры́чны (неадуш.) эмпіры́чнага (адуш.) |
эмпіры́чную |
эмпіры́чнае |
эмпіры́чныя (неадуш.) эмпіры́чных (адуш.) |
Т. |
эмпіры́чным |
эмпіры́чнай эмпіры́чнаю |
эмпіры́чным |
эмпіры́чнымі |
М. |
эмпіры́чным |
эмпіры́чнай |
эмпіры́чным |
эмпіры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эмпіры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
эмпіры́я |
Р. |
эмпіры́і |
Д. |
эмпіры́і |
В. |
эмпіры́ю |
Т. |
эмпіры́яй эмпіры́яю |
М. |
эмпіры́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.