эмпірыякры́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмпірыякры́тык эмпірыякры́тыкі
Р. эмпірыякры́тыка эмпірыякры́тыкаў
Д. эмпірыякры́тыку эмпірыякры́тыкам
В. эмпірыякры́тыка эмпірыякры́тыкаў
Т. эмпірыякры́тыкам эмпірыякры́тыкамі
М. эмпірыякры́тыку эмпірыякры́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)