эмпірыямані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эмпірыямані́зм | |
эмпірыямані́зму | |
эмпірыямані́зму | |
эмпірыямані́зм | |
эмпірыямані́змам | |
эмпірыямані́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)