Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уто́ркнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ркнуты уто́ркнутая уто́ркнутае уто́ркнутыя
Р. уто́ркнутага уто́ркнутай
уто́ркнутае
уто́ркнутага уто́ркнутых
Д. уто́ркнутаму уто́ркнутай уто́ркнутаму уто́ркнутым
В. уто́ркнуты (неадуш.)
уто́ркнутага (адуш.)
уто́ркнутую уто́ркнутае уто́ркнутыя (неадуш.)
уто́ркнутых (адуш.)
Т. уто́ркнутым уто́ркнутай
уто́ркнутаю
уто́ркнутым уто́ркнутымі
М. уто́ркнутым уто́ркнутай уто́ркнутым уто́ркнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ркнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́ркнуты уто́ркнутая уто́ркнутае уто́ркнутыя
Р. уто́ркнутага уто́ркнутай
уто́ркнутае
уто́ркнутага уто́ркнутых
Д. уто́ркнутаму уто́ркнутай уто́ркнутаму уто́ркнутым
В. уто́ркнуты (неадуш.)
уто́ркнутага (адуш.)
уто́ркнутую уто́ркнутае уто́ркнутыя (неадуш.)
уто́ркнутых (адуш.)
Т. уто́ркнутым уто́ркнутай
уто́ркнутаю
уто́ркнутым уто́ркнутымі
М. уто́ркнутым уто́ркнутай уто́ркнутым уто́ркнутых

Кароткая форма: уто́ркнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ркнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркнуся уто́ркнемся
2-я ас. уто́ркнешся уто́ркнецеся
3-я ас. уто́ркнецца уто́ркнуцца
Прошлы час
м. уто́ркнуўся уто́ркнуліся
ж. уто́ркнулася
н. уто́ркнулася
Загадны лад
2-я ас. уто́ркніся уто́ркніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ркнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ркнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркну уто́ркнем
2-я ас. уто́ркнеш уто́ркнеце
3-я ас. уто́ркне уто́ркнуць
Прошлы час
м. уто́ркнуў уто́ркнулі
ж. уто́ркнула
н. уто́ркнула
Загадны лад
2-я ас. уто́ркні уто́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уто́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уто́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уто́рнік уто́рнікі
Р. уто́рніка уто́рнікаў
Д. уто́рніку уто́рнікам
В. уто́рнік уто́рнікі
Т. уто́рнікам уто́рнікамі
М. уто́рніку уто́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́рыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ру уто́рым
2-я ас. уто́рыш уто́рыце
3-я ас. уто́рыць уто́раць
Прошлы час
м. уто́рыў уто́рылі
ж. уто́рыла
н. уто́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́рачы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

уто́ўкаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ўкаю уто́ўкаем
2-я ас. уто́ўкаеш уто́ўкаеце
3-я ас. уто́ўкае уто́ўкаюць
Прошлы час
м. уто́ўкаў уто́ўвалі
ж. уто́ўкала
н. уто́ўкала
Загадны лад
2-я ас. уто́ўкай уто́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́ўкаючы

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

уто́ўкванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уто́ўкванне
Р. уто́ўквання
Д. уто́ўкванню
В. уто́ўкванне
Т. уто́ўкваннем
М. уто́ўкванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уто́ўкваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́ўкваю уто́ўкваем
2-я ас. уто́ўкваеш уто́ўкваеце
3-я ас. уто́ўквае уто́ўкваюць
Прошлы час
м. уто́ўкваў уто́ўквалі
ж. уто́ўквала
н. уто́ўквала
Загадны лад
2-я ас. уто́ўквай уто́ўквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́ўкваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.