задзё́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзё́рысты |
задзё́рыстая |
задзё́рыстае |
задзё́рыстыя |
| Р. |
задзё́рыстага |
задзё́рыстай задзё́рыстае |
задзё́рыстага |
задзё́рыстых |
| Д. |
задзё́рыстаму |
задзё́рыстай |
задзё́рыстаму |
задзё́рыстым |
| В. |
задзё́рысты (неадуш.) задзё́рыстага (адуш.) |
задзё́рыстую |
задзё́рыстае |
задзё́рыстыя (неадуш.) задзё́рыстых (адуш.) |
| Т. |
задзё́рыстым |
задзё́рыстай задзё́рыстаю |
задзё́рыстым |
задзё́рыстымі |
| М. |
задзё́рыстым |
задзё́рыстай |
задзё́рыстым |
задзё́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
задзё́ўбаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзё́ўбаны |
задзё́ўбаная |
задзё́ўбанае |
задзё́ўбаныя |
| Р. |
задзё́ўбанага |
задзё́ўбанай задзё́ўбанае |
задзё́ўбанага |
задзё́ўбаных |
| Д. |
задзё́ўбанаму |
задзё́ўбанай |
задзё́ўбанаму |
задзё́ўбаным |
| В. |
задзё́ўбаны задзё́ўбанага |
задзё́ўбаную |
задзё́ўбанае |
задзё́ўбаныя задзё́ўбаных |
| Т. |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанай задзё́ўбанаю |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанымі |
| М. |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанай |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задзё́ўбаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзё́ўбаны |
задзё́ўбаная |
задзё́ўбанае |
задзё́ўбаныя |
| Р. |
задзё́ўбанага |
задзё́ўбанай задзё́ўбанае |
задзё́ўбанага |
задзё́ўбаных |
| Д. |
задзё́ўбанаму |
задзё́ўбанай |
задзё́ўбанаму |
задзё́ўбаным |
| В. |
задзё́ўбаны задзё́ўбанага |
задзё́ўбаную |
задзё́ўбанае |
задзё́ўбаныя задзё́ўбаных |
| Т. |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанай задзё́ўбанаю |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанымі |
| М. |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбанай |
задзё́ўбаным |
задзё́ўбаных |
Кароткая форма: задзё́ўбана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задзё́ўбаць
‘забіць дзюбай, даняць нападкамі, папрокамі каго-небудзь; пачаць дзёўбаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзё́ўбаю |
задзё́ўбаем |
| 2-я ас. |
задзё́ўбаеш |
задзё́ўбаеце |
| 3-я ас. |
задзё́ўбае |
задзё́ўбаюць |
| Прошлы час |
| м. |
задзё́ўбаў |
задзё́ўбалі |
| ж. |
задзё́ўбала |
| н. |
задзё́ўбала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзё́ўбай |
задзё́ўбайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзё́ўбаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзё́ўбвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзё́ўбваюся |
задзё́ўбваемся |
| 2-я ас. |
задзё́ўбваешся |
задзё́ўбваецеся |
| 3-я ас. |
задзё́ўбваецца |
задзё́ўбваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзё́ўбваўся |
задзё́ўбваліся |
| ж. |
задзё́ўбвалася |
| н. |
задзё́ўбвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
задзё́ўбваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзё́ўбваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
задзё́ўбвае |
задзё́ўбваюць |
| Прошлы час |
| м. |
задзё́ўбваў |
задзё́ўбвалі |
| ж. |
задзё́ўбвала |
| н. |
задзё́ўбвала |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзівава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіву́юся |
задзіву́емся |
| 2-я ас. |
задзіву́ешся |
задзіву́ецеся |
| 3-я ас. |
задзіву́ецца |
задзіву́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзівава́ўся |
задзівава́ліся |
| ж. |
задзівава́лася |
| н. |
задзівава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіву́йся |
задзіву́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзівава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіве́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзіве́нне |
| Р. |
задзіве́ння |
| Д. |
задзіве́нню |
| В. |
задзіве́нне |
| Т. |
задзіве́ннем |
| М. |
задзіве́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзівё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзівё́ны |
задзівё́ная |
задзівё́нае |
задзівё́ныя |
| Р. |
задзівё́нага |
задзівё́най задзівё́нае |
задзівё́нага |
задзівё́ных |
| Д. |
задзівё́наму |
задзівё́най |
задзівё́наму |
задзівё́ным |
| В. |
задзівё́ны (неадуш.) задзівё́нага (адуш.) |
задзівё́ную |
задзівё́нае |
задзівё́ныя (неадуш.) задзівё́ных (адуш.) |
| Т. |
задзівё́ным |
задзівё́най задзівё́наю |
задзівё́ным |
задзівё́нымі |
| М. |
задзівё́ным |
задзівё́най |
задзівё́ным |
задзівё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіўлю́ся |
задзі́вімся |
| 2-я ас. |
задзі́вішся |
задзі́віцеся |
| 3-я ас. |
задзі́віцца |
задзі́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзіві́ўся |
задзіві́ліся |
| ж. |
задзіві́лася |
| н. |
задзіві́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзіві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.