задзівё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| задзівё́ны | задзівё́ная | задзівё́нае | задзівё́ныя | |
| задзівё́нага | задзівё́най задзівё́нае |
задзівё́нага | задзівё́ных | |
| задзівё́наму | задзівё́най | задзівё́наму | задзівё́ным | |
| задзівё́ны ( задзівё́нага ( |
задзівё́ную | задзівё́нае | задзівё́ныя ( задзівё́ных ( |
|
| задзівё́ным | задзівё́най задзівё́наю |
задзівё́ным | задзівё́нымі | |
| задзівё́ным | задзівё́най | задзівё́ным | задзівё́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)