задзё́ўбаць
‘забіць дзюбай, даняць нападкамі, папрокамі каго-небудзь; пачаць дзёўбаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| задзё́ўбаю | задзё́ўбаем | |
| задзё́ўбаеш | задзё́ўбаеце | |
| задзё́ўбае | задзё́ўбаюць | |
| Прошлы час | ||
| задзё́ўбаў | задзё́ўбалі | |
| задзё́ўбала | ||
| задзё́ўбала | ||
| Загадны лад | ||
| задзё́ўбай | задзё́ўбайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| задзё́ўбаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)