Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

караі́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караі́мка караі́мкі
Р. караі́мкі караі́мак
Д. караі́мцы караі́мкам
В. караі́мку караі́мак
Т. караі́мкай
караі́мкаю		 караі́мкамі
М. караі́мцы караі́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

караі́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караі́мскі караі́мская караі́мскае караі́мскія
Р. караі́мскага караі́мскай
караі́мскае		 караі́мскага караі́мскіх
Д. караі́мскаму караі́мскай караі́мскаму караі́мскім
В. караі́мскі (неадуш.)
караі́мскага (адуш.)		 караі́мскую караі́мскае караі́мскія (неадуш.)
караі́мскіх (адуш.)
Т. караі́мскім караі́мскай
караі́мскаю		 караі́мскім караі́мскімі
М. караі́мскім караі́мскай караі́мскім караі́мскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

ка́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́рак ка́ркі
Р. ка́рка ка́ркаў
Д. ка́рку ка́ркам
В. ка́рак ка́ркі
Т. ка́ркам ка́ркамі
М. ка́рку ка́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кара́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кара́к кара́кі
Р. кара́ка кара́каў
Д. кара́ку кара́кам
В. кара́ка кара́каў
Т. кара́кам кара́камі
М. кара́ку кара́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

карака́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карака́л карака́лы
Р. карака́ла карака́лаў
Д. карака́лу карака́лам
В. карака́ла карака́лаў
Т. карака́лам карака́ламі
М. карака́ле карака́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каракалпа́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каракалпа́к каракалпа́кі
Р. каракалпа́ка каракалпа́каў
Д. каракалпа́ку каракалпа́кам
В. каракалпа́ка каракалпа́каў
Т. каракалпа́кам каракалпа́камі
М. каракалпа́ку каракалпа́ках

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

каракалпа́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каракалпа́кскі каракалпа́кская каракалпа́кскае каракалпа́кскія
Р. каракалпа́кскага каракалпа́кскай
каракалпа́кскае		 каракалпа́кскага каракалпа́кскіх
Д. каракалпа́кскаму каракалпа́кскай каракалпа́кскаму каракалпа́кскім
В. каракалпа́кскі (неадуш.)
каракалпа́кскага (адуш.)		 каракалпа́кскую каракалпа́кскае каракалпа́кскія (неадуш.)
каракалпа́кскіх (адуш.)
Т. каракалпа́кскім каракалпа́кскай
каракалпа́кскаю		 каракалпа́кскім каракалпа́кскімі
М. каракалпа́кскім каракалпа́кскай каракалпа́кскім каракалпа́кскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

каракалпа́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каракалпа́чка каракалпа́чкі
Р. каракалпа́чкі каракалпа́чак
Д. каракалпа́чцы каракалпа́чкам
В. каракалпа́чку каракалпа́чак
Т. каракалпа́чкай
каракалпа́чкаю		 каракалпа́чкамі
М. каракалпа́чцы каракалпа́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каракару́м

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каракару́м
Р. Каракару́ма
Д. Каракару́му
В. Каракару́м
Т. Каракару́мам
М. Каракару́ме

каракару́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каракару́мскі каракару́мская каракару́мскае каракару́мскія
Р. каракару́мскага каракару́мскай
каракару́мскае		 каракару́мскага каракару́мскіх
Д. каракару́мскаму каракару́мскай каракару́мскаму каракару́мскім
В. каракару́мскі (неадуш.)
каракару́мскага (адуш.)		 каракару́мскую каракару́мскае каракару́мскія (неадуш.)
каракару́мскіх (адуш.)
Т. каракару́мскім каракару́мскай
каракару́мскаю		 каракару́мскім каракару́мскімі
М. каракару́мскім каракару́мскай каракару́мскім каракару́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.