каракалпа́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каракалпа́чка каракалпа́чкі
Р. каракалпа́чкі каракалпа́чак
Д. каракалпа́чцы каракалпа́чкам
В. каракалпа́чку каракалпа́чак
Т. каракалпа́чкай
каракалпа́чкаю		 каракалпа́чкамі
М. каракалпа́чцы каракалпа́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)