караі́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караі́мка караі́мкі
Р. караі́мкі караі́мак
Д. караі́мцы караі́мкам
В. караі́мку караі́мак
Т. караі́мкай
караі́мкаю		 караі́мкамі
М. караі́мцы караі́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)