каракалпа́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каракалпа́к | каракалпа́кі | |
| каракалпа́ка | каракалпа́каў | |
| каракалпа́ку | каракалпа́кам | |
| каракалпа́ка | каракалпа́каў | |
| каракалпа́кам | каракалпа́камі | |
| каракалпа́ку | каракалпа́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)