Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упарадко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упарадко́ўваюся упарадко́ўваемся
2-я ас. упарадко́ўваешся упарадко́ўваецеся
3-я ас. упарадко́ўваецца упарадко́ўваюцца
Прошлы час
м. упарадко́ўваўся упарадко́ўваліся
ж. упарадко́ўвалася
н. упарадко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. упарадко́ўвайся упарадко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час упарадко́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упарадко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упарадко́ўваю упарадко́ўваем
2-я ас. упарадко́ўваеш упарадко́ўваеце
3-я ас. упарадко́ўвае упарадко́ўваюць
Прошлы час
м. упарадко́ўваў упарадко́ўвалі
ж. упарадко́ўвала
н. упарадко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. упарадко́ўвай упарадко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упарадко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упара́дчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упара́дчанне упара́дчанні
Р. упара́дчання упара́дчанняў
Д. упара́дчанню упара́дчанням
В. упара́дчанне упара́дчанні
Т. упара́дчаннем упара́дчаннямі
М. упара́дчанні упара́дчаннях

Крыніцы: piskunou2012.

упара́дчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упара́дчаны упара́дчаная упара́дчанае упара́дчаныя
Р. упара́дчанага упара́дчанай
упара́дчанае		 упара́дчанага упара́дчаных
Д. упара́дчанаму упара́дчанай упара́дчанаму упара́дчаным
В. упара́дчаны (неадуш.)
упара́дчанага (адуш.)		 упара́дчаную упара́дчанае упара́дчаныя (неадуш.)
упара́дчаных (адуш.)
Т. упара́дчаным упара́дчанай
упара́дчанаю		 упара́дчаным упара́дчанымі
М. упара́дчаным упара́дчанай упара́дчаным упара́дчаных

Крыніцы: piskunou2012.

упара́дчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упара́дчаны упара́дчаная упара́дчанае упара́дчаныя
Р. упара́дчанага упара́дчанай
упара́дчанае		 упара́дчанага упара́дчаных
Д. упара́дчанаму упара́дчанай упара́дчанаму упара́дчаным
В. упара́дчаны (неадуш.)
упара́дчанага (адуш.)		 упара́дчаную упара́дчанае упара́дчаныя (неадуш.)
упара́дчаных (адуш.)
Т. упара́дчаным упара́дчанай
упара́дчанаю		 упара́дчаным упара́дчанымі
М. упара́дчаным упара́дчанай упара́дчаным упара́дчаных

Крыніцы: piskunou2012.

упара́дчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упара́дчуся упара́дчымся
2-я ас. упара́дчышся упара́дчыцеся
3-я ас. упара́дчыцца упара́дчацца
Прошлы час
м. упара́дчыўся упара́дчыліся
ж. упара́дчылася
н. упара́дчылася
Загадны лад
2-я ас. упара́дчыся упара́дчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час упара́дчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

упара́дчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упара́дчу упара́дчым
2-я ас. упара́дчыш упара́дчыце
3-я ас. упара́дчыць упара́дчаць
Прошлы час
м. упара́дчыў упара́дчылі
ж. упара́дчыла
н. упара́дчыла
Загадны лад
2-я ас. упара́дчы упара́дчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час упара́дчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упа́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

упа́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

упа́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Кароткая форма: упа́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.