упара́дчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
упара́дчаны | упара́дчаная | упара́дчанае | упара́дчаныя | |
упара́дчанага | упара́дчанай упара́дчанае |
упара́дчанага | упара́дчаных | |
упара́дчанаму | упара́дчанай | упара́дчанаму | упара́дчаным | |
упара́дчаны ( упара́дчанага ( |
упара́дчаную | упара́дчанае | упара́дчаныя ( упара́дчаных ( |
|
упара́дчаным | упара́дчанай упара́дчанаю |
упара́дчаным | упара́дчанымі | |
упара́дчаным | упара́дчанай | упара́дчаным | упара́дчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)