упара́дчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упара́дчуся упара́дчымся
2-я ас. упара́дчышся упара́дчыцеся
3-я ас. упара́дчыцца упара́дчацца
Прошлы час
м. упара́дчыўся упара́дчыліся
ж. упара́дчылася
н. упара́дчылася
Загадны лад
2-я ас. упара́дчыся упара́дчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час упара́дчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)