Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
агеілоруыэя

убру́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убру́джаны убру́джаная убру́джанае убру́джаныя
Р. убру́джанага убру́джанай
убру́джанае		 убру́джанага убру́джаных
Д. убру́джанаму убру́джанай убру́джанаму убру́джаным
В. убру́джаны (неадуш.)
убру́джанага (адуш.)		 убру́джаную убру́джанае убру́джаныя (неадуш.)
убру́джаных (адуш.)
Т. убру́джаным убру́джанай
убру́джанаю		 убру́джаным убру́джанымі
М. убру́джаным убру́джанай убру́джаным убру́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

убру́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убру́джуся убру́дзімся
2-я ас. убру́дзішся убру́дзіцеся
3-я ас. убру́дзіцца убру́дзяцца
Прошлы час
м. убру́дзіўся убру́дзіліся
ж. убру́дзілася
н. убру́дзілася
Загадны лад
2-я ас. убру́дзься убру́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час убру́дзіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

убру́дзіць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убру́джу убру́дзім
2-я ас. убру́дзіш убру́дзіце
3-я ас. убру́дзіць убру́дзяць
Прошлы час
м. убру́дзіў убру́дзілі
ж. убру́дзіла
н. убру́дзіла
Загадны лад
2-я ас. убру́дзь убру́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час убру́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убрудзяне́лы убрудзяне́лая убрудзяне́лае убрудзяне́лыя
Р. убрудзяне́лага убрудзяне́лай
убрудзяне́лае		 убрудзяне́лага убрудзяне́лых
Д. убрудзяне́ламу убрудзяне́лай убрудзяне́ламу убрудзяне́лым
В. убрудзяне́лы (неадуш.)
убрудзяне́лага (адуш.)		 убрудзяне́лую убрудзяне́лае убрудзяне́лыя (неадуш.)
убрудзяне́лых (адуш.)
Т. убрудзяне́лым убрудзяне́лай
убрудзяне́лаю		 убрудзяне́лым убрудзяне́лымі
М. убрудзяне́лым убрудзяне́лай убрудзяне́лым убрудзяне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзя́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убрудзя́нены убрудзя́неная убрудзя́ненае убрудзя́неныя
Р. убрудзя́ненага убрудзя́ненай
убрудзя́ненае		 убрудзя́ненага убрудзя́неных
Д. убрудзя́ненаму убрудзя́ненай убрудзя́ненаму убрудзя́неным
В. убрудзя́нены (неадуш.)
убрудзя́ненага (адуш.)		 убрудзя́неную убрудзя́ненае убрудзя́неныя (неадуш.)
убрудзя́неных (адуш.)
Т. убрудзя́неным убрудзя́ненай
убрудзя́ненаю		 убрудзя́неным убрудзя́ненымі
М. убрудзя́неным убрудзя́ненай убрудзя́неным убрудзя́неных

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзяне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрудзяне́юся убрудзяне́емся
2-я ас. убрудзяне́ешся убрудзяне́ецеся
3-я ас. убрудзяне́ецца убрудзяне́юцца
Прошлы час
м. убрудзяне́ўся убрудзяне́ліся
ж. убрудзяне́лася
н. убрудзяне́лася
Загадны лад
2-я ас. убрудзяне́йся убрудзяне́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час убрудзяне́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзяне́ць

‘стаць брудным’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрудзяне́ю убрудзяне́ем
2-я ас. убрудзяне́еш убрудзяне́еце
3-я ас. убрудзяне́е убрудзяне́юць
Прошлы час
м. убрудзяне́ў убрудзяне́лі
ж. убрудзяне́ла
н. убрудзяне́ла
Загадны лад
2-я ас. убрудзяне́й убрудзяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час убрудзяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзя́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрудзя́нюся убрудзя́німся
2-я ас. убрудзя́нішся убрудзя́ніцеся
3-я ас. убрудзя́ніцца убрудзя́няцца
Прошлы час
м. убрудзя́ніўся убрудзя́ніліся
ж. убрудзя́нілася
н. убрудзя́нілася
Загадны лад
2-я ас. убрудзя́нься убрудзя́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час убрудзя́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзя́ніць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрудзя́ню убрудзя́нім
2-я ас. убрудзя́ніш убрудзя́ніце
3-я ас. убрудзя́ніць убрудзя́няць
Прошлы час
м. убрудзя́ніў убрудзя́нілі
ж. убрудзя́ніла
н. убрудзя́ніла
Загадны лад
2-я ас. убрудзя́нь убрудзя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час убрудзя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

убрудзя́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. убрудзя́ньванне
Р. убрудзя́ньвання
Д. убрудзя́ньванню
В. убрудзя́ньванне
Т. убрудзя́ньваннем
М. убрудзя́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.