убру́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убру́джаны |
убру́джаная |
убру́джанае |
убру́джаныя |
| Р. |
убру́джанага |
убру́джанай убру́джанае |
убру́джанага |
убру́джаных |
| Д. |
убру́джанаму |
убру́джанай |
убру́джанаму |
убру́джаным |
| В. |
убру́джаны (неадуш.) убру́джанага (адуш.) |
убру́джаную |
убру́джанае |
убру́джаныя (неадуш.) убру́джаных (адуш.) |
| Т. |
убру́джаным |
убру́джанай убру́джанаю |
убру́джаным |
убру́джанымі |
| М. |
убру́джаным |
убру́джанай |
убру́джаным |
убру́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
убру́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убру́джуся |
убру́дзімся |
| 2-я ас. |
убру́дзішся |
убру́дзіцеся |
| 3-я ас. |
убру́дзіцца |
убру́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
убру́дзіўся |
убру́дзіліся |
| ж. |
убру́дзілася |
| н. |
убру́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убру́дзься |
убру́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убру́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убру́дзіць
‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убру́джу |
убру́дзім |
| 2-я ас. |
убру́дзіш |
убру́дзіце |
| 3-я ас. |
убру́дзіць |
убру́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
убру́дзіў |
убру́дзілі |
| ж. |
убру́дзіла |
| н. |
убру́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убру́дзь |
убру́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убру́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрудзяне́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убрудзяне́юся |
убрудзяне́емся |
| 2-я ас. |
убрудзяне́ешся |
убрудзяне́ецеся |
| 3-я ас. |
убрудзяне́ецца |
убрудзяне́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
убрудзяне́ўся |
убрудзяне́ліся |
| ж. |
убрудзяне́лася |
| н. |
убрудзяне́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убрудзяне́йся |
убрудзяне́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убрудзяне́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрудзяне́ць
‘стаць брудным’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убрудзяне́ю |
убрудзяне́ем |
| 2-я ас. |
убрудзяне́еш |
убрудзяне́еце |
| 3-я ас. |
убрудзяне́е |
убрудзяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
убрудзяне́ў |
убрудзяне́лі |
| ж. |
убрудзяне́ла |
| н. |
убрудзяне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убрудзяне́й |
убрудзяне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убрудзяне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрудзя́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убрудзя́нюся |
убрудзя́німся |
| 2-я ас. |
убрудзя́нішся |
убрудзя́ніцеся |
| 3-я ас. |
убрудзя́ніцца |
убрудзя́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
убрудзя́ніўся |
убрудзя́ніліся |
| ж. |
убрудзя́нілася |
| н. |
убрудзя́нілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убрудзя́нься |
убрудзя́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убрудзя́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрудзя́ніць
‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убрудзя́ню |
убрудзя́нім |
| 2-я ас. |
убрудзя́ніш |
убрудзя́ніце |
| 3-я ас. |
убрудзя́ніць |
убрудзя́няць |
| Прошлы час |
| м. |
убрудзя́ніў |
убрудзя́нілі |
| ж. |
убрудзя́ніла |
| н. |
убрудзя́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убрудзя́нь |
убрудзя́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убрудзя́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
убрудзя́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
убрудзя́ньванне |
| Р. |
убрудзя́ньвання |
| Д. |
убрудзя́ньванню |
| В. |
убрудзя́ньванне |
| Т. |
убрудзя́ньваннем |
| М. |
убрудзя́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.