убрудзя́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
убрудзя́ньванне | |
убрудзя́ньвання | |
убрудзя́ньванню | |
убрудзя́ньванне | |
убрудзя́ньваннем | |
убрудзя́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)