убрудзя́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| убрудзя́ньванне | |
| убрудзя́ньвання | |
| убрудзя́ньванню | |
| убрудзя́ньванне | |
| убрудзя́ньваннем | |
| убрудзя́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)