убру́дзіць
‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| убру́джу | убру́дзім | |
| убру́дзіш | убру́дзіце | |
| убру́дзіць | убру́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| убру́дзіў | убру́дзілі | |
| убру́дзіла | ||
| убру́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| убру́дзь | убру́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| убру́дзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)