убе́гчы
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убягу́ |
убяжы́м |
2-я ас. |
убяжы́ш |
убежыце́ |
3-я ас. |
убяжы́ць |
убягу́ць |
Прошлы час |
м. |
убе́г |
убе́глі |
ж. |
убе́гла |
н. |
убе́гла |
Загадны лад |
2-я ас. |
убяжы́ |
убяжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убе́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
убе́гчыся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убягу́ся |
убяжы́мся |
2-я ас. |
убяжы́шся |
убежыце́ся |
3-я ас. |
убяжы́цца |
убягу́цца |
Прошлы час |
м. |
убе́гся |
убе́гліся |
ж. |
убе́глася |
н. |
убе́глася |
Загадны лад |
2-я ас. |
убяжы́ся |
убяжы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
убе́гшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убе́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
убе́лены |
убе́леная |
убе́ленае |
убе́леныя |
Р. |
убе́ленага |
убе́ленай убе́ленае |
убе́ленага |
убе́леных |
Д. |
убе́ленаму |
убе́ленай |
убе́ленаму |
убе́леным |
В. |
убе́лены (неадуш.) убе́ленага (адуш.) |
убе́леную |
убе́ленае |
убе́леныя (неадуш.) убе́леных (адуш.) |
Т. |
убе́леным |
убе́ленай убе́ленаю |
убе́леным |
убе́ленымі |
М. |
убе́леным |
убе́ленай |
убе́леным |
убе́леных |
Кароткая форма: убе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
У́бель
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
У́бель |
Р. |
У́беля |
Д. |
У́белю |
В. |
У́бель |
Т. |
У́белем |
М. |
У́белі |
убе́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
убе́льванне |
Р. |
убе́львання |
Д. |
убе́льванню |
В. |
убе́льванне |
Т. |
убе́льваннем |
М. |
убе́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
убе́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убе́льваюся |
убе́льваемся |
2-я ас. |
убе́льваешся |
убе́льваецеся |
3-я ас. |
убе́льваецца |
убе́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
убе́льваўся |
убе́льваліся |
ж. |
убе́львалася |
н. |
убе́львалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
убе́львайся |
убе́львайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
убе́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
убе́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
убе́льваю |
убе́льваем |
2-я ас. |
убе́льваеш |
убе́льваеце |
3-я ас. |
убе́львае |
убе́льваюць |
Прошлы час |
м. |
убе́льваў |
убе́львалі |
ж. |
убе́львала |
н. |
убе́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
убе́львай |
убе́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
убе́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.