убга́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убга́юся |
убга́емся |
| 2-я ас. |
убга́ешся |
убга́ецеся |
| 3-я ас. |
убга́ецца |
убга́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
убга́ўся |
убга́ліся |
| ж. |
убга́лася |
| н. |
убга́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убга́йся |
убга́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убга́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
убга́ць
‘пагнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
убга́ю |
убга́ем |
| 2-я ас. |
убга́еш |
убга́еце |
| 3-я ас. |
убга́е |
убга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
убга́ў |
убга́лі |
| ж. |
убга́ла |
| н. |
убга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
убга́й |
убга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
убга́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.