убрудзя́ніць
‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| убрудзя́ню | убрудзя́нім | |
| убрудзя́ніш | убрудзя́ніце | |
| убрудзя́ніць | убрудзя́няць | |
| Прошлы час | ||
| убрудзя́ніў | убрудзя́нілі | |
| убрудзя́ніла | ||
| убрудзя́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| убрудзя́нь | убрудзя́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| убрудзя́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)