убрудзяне́ць

‘стаць брудным’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрудзяне́ю убрудзяне́ем
2-я ас. убрудзяне́еш убрудзяне́еце
3-я ас. убрудзяне́е убрудзяне́юць
Прошлы час
м. убрудзяне́ў убрудзяне́лі
ж. убрудзяне́ла
н. убрудзяне́ла
Загадны лад
2-я ас. убрудзяне́й убрудзяне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час убрудзяне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)