Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дабраве́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабраве́рны дабраве́рная дабраве́рнае дабраве́рныя
Р. дабраве́рнага дабраве́рнай
дабраве́рнае		 дабраве́рнага дабраве́рных
Д. дабраве́рнаму дабраве́рнай дабраве́рнаму дабраве́рным
В. дабраве́рны (неадуш.)
дабраве́рнага (адуш.)		 дабраве́рную дабраве́рнае дабраве́рныя (неадуш.)
дабраве́рных (адуш.)
Т. дабраве́рным дабраве́рнай
дабраве́рнаю		 дабраве́рным дабраве́рнымі
М. дабраве́рным дабраве́рнай дабраве́рным дабраве́рных

Крыніцы: piskunou2012.

дабраве́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабраве́снік дабраве́снікі
Р. дабраве́сніка дабраве́снікаў
Д. дабраве́сніку дабраве́снікам
В. дабраве́сніка дабраве́снікаў
Т. дабраве́снікам дабраве́снікамі
М. дабраве́сніку дабраве́сніках

Крыніцы: piskunou2012.

дабраве́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дабраве́ст
Р. дабраве́сту
Д. дабраве́сту
В. дабраве́ст
Т. дабраве́стам
М. дабраве́сце

Крыніцы: piskunou2012.

Дабраве́шчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. Дабраве́шчанскі Дабраве́шчанская Дабраве́шчанскае Дабраве́шчанскія
Р. Дабраве́шчанскага Дабраве́шчанскай
Дабраве́шчанскае		 Дабраве́шчанскага Дабраве́шчанскіх
Д. Дабраве́шчанскаму Дабраве́шчанскай Дабраве́шчанскаму Дабраве́шчанскім
В. Дабраве́шчанскі (неадуш.)
Дабраве́шчанскага (адуш.)		 Дабраве́шчанскую Дабраве́шчанскае Дабраве́шчанскія (неадуш.)
Дабраве́шчанскіх (адуш.)
Т. Дабраве́шчанскім Дабраве́шчанскай
Дабраве́шчанскаю		 Дабраве́шчанскім Дабраве́шчанскімі
М. Дабраве́шчанскім Дабраве́шчанскай Дабраве́шчанскім Дабраве́шчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дабраво́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дабраво́дка
Р. Дабраво́дкі
Д. Дабраво́дцы
В. Дабраво́дку
Т. Дабраво́дкай
Дабраво́дкаю
М. Дабраво́дцы

дабраво́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабраво́лец дабраво́льцы
Р. дабраво́льца дабраво́льцаў
Д. дабраво́льцу дабраво́льцам
В. дабраво́льца дабраво́льцаў
Т. дабраво́льцам дабраво́льцамі
М. дабраво́льцу дабраво́льцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабраво́лец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабраво́лец
Р. Дабраво́льца
Д. Дабраво́льцу
В. Дабраво́лец
Т. Дабраво́льцам
М. Дабраво́льцы

дабраво́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дабраво́льна дабраво́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дабраво́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дабраво́льнасць
Р. дабраво́льнасці
Д. дабраво́льнасці
В. дабраво́льнасць
Т. дабраво́льнасцю
М. дабраво́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дабраво́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабраво́льніцкі дабраво́льніцкая дабраво́льніцкае дабраво́льніцкія
Р. дабраво́льніцкага дабраво́льніцкай
дабраво́льніцкае		 дабраво́льніцкага дабраво́льніцкіх
Д. дабраво́льніцкаму дабраво́льніцкай дабраво́льніцкаму дабраво́льніцкім
В. дабраво́льніцкі (неадуш.)
дабраво́льніцкага (адуш.)		 дабраво́льніцкую дабраво́льніцкае дабраво́льніцкія (неадуш.)
дабраво́льніцкіх (адуш.)
Т. дабраво́льніцкім дабраво́льніцкай
дабраво́льніцкаю		 дабраво́льніцкім дабраво́льніцкімі
М. дабраво́льніцкім дабраво́льніцкай дабраво́льніцкім дабраво́льніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.