дабраво́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабраво́лец дабраво́льцы
Р. дабраво́льца дабраво́льцаў
Д. дабраво́льцу дабраво́льцам
В. дабраво́льца дабраво́льцаў
Т. дабраво́льцам дабраво́льцамі
М. дабраво́льцу дабраво́льцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)