Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дэсубліма́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дэсубліма́цыя
Р.	дэсубліма́цыі
Д.	дэсубліма́цыі
В.	дэсубліма́цыю
Т.	дэсубліма́цыяй дэсубліма́цыяю
М.	дэсубліма́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфанава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэсульфанава́ны	дэсульфанава́ная	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя
Р.	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́най дэсульфанава́нае	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́ных
Д.	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́най	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́ным
В.	дэсульфанава́ны (неадуш.) дэсульфанава́нага (адуш.)	дэсульфанава́ную	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя (неадуш.) дэсульфанава́ных (адуш.)
Т.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най дэсульфанава́наю	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́нымі
М.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэсульфанава́ны	дэсульфанава́ная	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя
Р.	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́най дэсульфанава́нае	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́ных
Д.	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́най	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́ным
В.	дэсульфанава́ны (неадуш.) дэсульфанава́нага (адуш.)	дэсульфанава́ную	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя (неадуш.) дэсульфанава́ных (адуш.)
Т.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най дэсульфанава́наю	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́нымі
М.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэсульфанава́ны	дэсульфанава́ная	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя
Р.	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́най дэсульфанава́нае	дэсульфанава́нага	дэсульфанава́ных
Д.	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́най	дэсульфанава́наму	дэсульфанава́ным
В.	дэсульфанава́ны (неадуш.) дэсульфанава́нага (адуш.)	дэсульфанава́ную	дэсульфанава́нае	дэсульфанава́ныя (неадуш.) дэсульфанава́ных (адуш.)
Т.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най дэсульфанава́наю	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́нымі
М.	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́най	дэсульфанава́ным	дэсульфанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфітацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дэсульфітацы́йны	дэсульфітацы́йная	дэсульфітацы́йнае	дэсульфітацы́йныя
Р.	дэсульфітацы́йнага	дэсульфітацы́йнай дэсульфітацы́йнае	дэсульфітацы́йнага	дэсульфітацы́йных
Д.	дэсульфітацы́йнаму	дэсульфітацы́йнай	дэсульфітацы́йнаму	дэсульфітацы́йным
В.	дэсульфітацы́йны (неадуш.) дэсульфітацы́йнага (адуш.)	дэсульфітацы́йную	дэсульфітацы́йнае	дэсульфітацы́йныя (неадуш.) дэсульфітацы́йных (адуш.)
Т.	дэсульфітацы́йным	дэсульфітацы́йнай дэсульфітацы́йнаю	дэсульфітацы́йным	дэсульфітацы́йнымі
М.	дэсульфітацы́йным	дэсульфітацы́йнай	дэсульфітацы́йным	дэсульфітацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфіта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дэсульфіта́цыя
Р.	дэсульфіта́цыі
Д.	дэсульфіта́цыі
В.	дэсульфіта́цыю
Т.	дэсульфіта́цыяй дэсульфіта́цыяю
М.	дэсульфіта́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфура́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дэсульфура́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	дэсульфура́цыя
Р.	дэсульфура́цыі
Д.	дэсульфура́цыі
В.	дэсульфура́цыю
Т.	дэсульфура́цыяй дэсульфура́цыяю
М.	дэсульфура́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсцэндэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дэсюдэпо́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum