дэсубліма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэсубліма́цыя | |
| дэсубліма́цыі | |
| дэсубліма́цыі | |
| дэсубліма́цыю | |
| дэсубліма́цыяй дэсубліма́цыяю |
|
| дэсубліма́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)