дэсульфітацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэсульфітацы́йны дэсульфітацы́йная дэсульфітацы́йнае дэсульфітацы́йныя
Р. дэсульфітацы́йнага дэсульфітацы́йнай
дэсульфітацы́йнае		 дэсульфітацы́йнага дэсульфітацы́йных
Д. дэсульфітацы́йнаму дэсульфітацы́йнай дэсульфітацы́йнаму дэсульфітацы́йным
В. дэсульфітацы́йны (неадуш.)
дэсульфітацы́йнага (адуш.)		 дэсульфітацы́йную дэсульфітацы́йнае дэсульфітацы́йныя (неадуш.)
дэсульфітацы́йных (адуш.)
Т. дэсульфітацы́йным дэсульфітацы́йнай
дэсульфітацы́йнаю		 дэсульфітацы́йным дэсульфітацы́йнымі
М. дэсульфітацы́йным дэсульфітацы́йнай дэсульфітацы́йным дэсульфітацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)