Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

адзіно́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чніца адзіно́чніцы
Р. адзіно́чніцы адзіно́чніц
Д. адзіно́чніцы адзіно́чніцам
В. адзіно́чніцу адзіно́чніц
Т. адзіно́чніцай
адзіно́чніцаю
адзіно́чніцамі
М. адзіно́чніцы адзіно́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзіно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіно́чны адзіно́чная адзіно́чнае адзіно́чныя
Р. адзіно́чнага адзіно́чнай
адзіно́чнае
адзіно́чнага адзіно́чных
Д. адзіно́чнаму адзіно́чнай адзіно́чнаму адзіно́чным
В. адзіно́чны (неадуш.)
адзіно́чнага (адуш.)
адзіно́чную адзіно́чнае адзіно́чныя (неадуш.)
адзіно́чных (адуш.)
Т. адзіно́чным адзіно́чнай
адзіно́чнаю
адзіно́чным адзіно́чнымі
М. адзіно́чным адзіно́чнай адзіно́чным адзіно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіно́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзіно́чуся адзіно́чымся
2-я ас. адзіно́чышся адзіно́чыцеся
3-я ас. адзіно́чыцца адзіно́чацца
Прошлы час
м. адзіно́чыўся адзіно́чыліся
ж. адзіно́чылася
н. адзіно́чылася
Загадны лад
2-я ас. адзіно́чся адзіно́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзіно́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

адзіно́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзіно́чу адзіно́чым
2-я ас. адзіно́чыш адзіно́чыце
3-я ас. адзіно́чыць адзіно́чаць
Прошлы час
м. адзіно́чыў адзіно́чылі
ж. адзіно́чыла
н. адзіно́чыла
Загадны лад
2-я ас. адзіно́ч адзіно́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзіно́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

адзі́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзі́нства
Р. адзі́нства
Д. адзі́нству
В. адзі́нства
Т. адзі́нствам
М. адзі́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзі́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзі́ны адзі́ная адзі́нае адзі́ныя
Р. адзі́нага адзі́най
адзі́нае
адзі́нага адзі́ных
Д. адзі́наму адзі́най адзі́наму адзі́ным
В. адзі́ны (неадуш.)
адзі́нага (адуш.)
адзі́ную адзі́нае адзі́ныя (неадуш.)
адзі́ных (адуш.)
Т. адзі́ным адзі́най
адзі́наю
адзі́ным адзі́нымі
М. адзі́ным адзі́най адзі́ным адзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзі́ны адзі́ная адзі́нае адзі́ныя
Р. адзі́нага адзі́най
адзі́нае
адзі́нага адзі́ных
Д. адзі́наму адзі́най адзі́наму адзі́ным
В. адзі́ны (неадуш.)
адзі́нага (адуш.)
адзі́ную адзі́нае адзі́ныя (неадуш.)
адзі́ных (адуш.)
Т. адзі́ным адзі́най
адзі́наю
адзі́ным адзі́нымі
М. адзі́ным адзі́най адзі́ным адзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзіню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіню́сенькі адзіню́сенькая адзіню́сенькае адзіню́сенькія
Р. адзіню́сенькага адзіню́сенькай
адзіню́сенькае
адзіню́сенькага адзіню́сенькіх
Д. адзіню́сенькаму адзіню́сенькай адзіню́сенькаму адзіню́сенькім
В. адзіню́сенькі (неадуш.)
адзіню́сенькага (адуш.)
адзіню́сенькую адзіню́сенькае адзіню́сенькія (неадуш.)
адзіню́сенькіх (адуш.)
Т. адзіню́сенькім адзіню́сенькай
адзіню́сенькаю
адзіню́сенькім адзіню́сенькімі
М. адзіню́сенькім адзіню́сенькай адзіню́сенькім адзіню́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адзіню́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адзіню́тка - -

адзіню́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіню́ткі адзіню́ткая адзіню́ткае адзіню́ткія
Р. адзіню́ткага адзіню́ткай
адзіню́ткае
адзіню́ткага адзіню́ткіх
Д. адзіню́ткаму адзіню́ткай адзіню́ткаму адзіню́ткім
В. адзіню́ткі (неадуш.)
адзіню́ткага (адуш.)
адзіню́ткую адзіню́ткае адзіню́ткія (неадуш.)
адзіню́ткіх (адуш.)
Т. адзіню́ткім адзіню́ткай
адзіню́ткаю
адзіню́ткім адзіню́ткімі
М. адзіню́ткім адзіню́ткай адзіню́ткім адзіню́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.