адзіно́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адзіно́чу адзіно́чым
2-я ас. адзіно́чыш адзіно́чыце
3-я ас. адзіно́чыць адзіно́чаць
Прошлы час
м. адзіно́чыў адзіно́чылі
ж. адзіно́чыла
н. адзіно́чыла
Загадны лад
2-я ас. адзіно́ч адзіно́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адзіно́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)