адзіно́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чнік адзіно́чнікі
Р. адзіно́чніка адзіно́чнікаў
Д. адзіно́чніку адзіно́чнікам
В. адзіно́чніка адзіно́чнікаў
Т. адзіно́чнікам адзіно́чнікамі
М. адзіно́чніку адзіно́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)