адзіно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзіно́чны адзіно́чная адзіно́чнае адзіно́чныя
Р. адзіно́чнага адзіно́чнай
адзіно́чнае		 адзіно́чнага адзіно́чных
Д. адзіно́чнаму адзіно́чнай адзіно́чнаму адзіно́чным
В. адзіно́чны (неадуш.)
адзіно́чнага (адуш.)		 адзіно́чную адзіно́чнае адзіно́чныя (неадуш.)
адзіно́чных (адуш.)
Т. адзіно́чным адзіно́чнай
адзіно́чнаю		 адзіно́чным адзіно́чнымі
М. адзіно́чным адзіно́чнай адзіно́чным адзіно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)